تأثیر آموزش بازی های ریتمیک بر ارتقا و بهبود مهارت های ارتباطی و اجتماعی کودکان اوتیستیک شهرستان ارومیه

پیش زمینه و هدف: اوتیسمیک اختلال فراگیر رشد است که با اختلال در ارتباط، مهارت های اجتماعی ضعیف، تمایل به تنهایی، تأکید بر یکنواختی محیط و رفتارهای کلیشه ای مشخص می شود. هنوز علت اصلی اختلال و درمان قطعی برای آن مشخص نشده است اما امروزه از روش های جدیدی برای درمان و بهبود عملکرد آن ها استفاده می شود که یکی از آن ها بازی های ریتمیک است. لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر آموزش بازی های ریتمیک بر ارتقا و بهبود مهارت های ارتباطی و اجتماعی کودکان اوتیستیک شهرستان ارومیه انجام گردید.مواد و روش کار: در این تحقیق روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با اجرای پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. به همین منظور تعداد 30 نفر دانش آموز پسر که مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش در دسترس شناسایی و انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل که هر گروه شامل 15 نفر بود، قرار گرفتند. بعد از اجرای برنامه، داده های به دست آمده از اجرای پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که برای فرضیه اصلی اول، حداقل ازلحاظ یکی از متغیرهای وابسته (مؤلفه های مهارت اجتماعی) تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0≥p و 96/37=f(5,19)) و برای فرضیه اصلی دوم، حداقل ازلحاظ یکی از متغیرهای وابسته (مؤلفه های مهارت ارتباطی) تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0≥p و 67/62=f(5,19)).نتیجه گیری: همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی و ارتباطی از طریق بازی های ریتمیک موجب کاهش رفتارهای اوتیستیک و بهبود و رشد مهارت های اجتماعی و ارتباطی در آزمودنی ها می شود.